RASY

alex

1.Aidi

Aidi - jedna z ras psów, należąca do grupy psów w typie pinczera i sznaucera, psów molosów, szwajcarskich psów pasterskich i innych ras, zaklasyfikowana do sekcji psów molosowatych w typie górskim.

Rys historyczny
Aidi prawdopodobnie jest potomkiem dużych azjatyckich psów pasterskich. Francuska nazwa rasy "Chien de l’Atlas" określa jej pochodzenie - góry Atlas w Maroku.

Wygląd

Budowa
Muskularny, silnie zbudowany pies.

Szata i umaszczenie
Umaszczenie dowolne. Sierść powinna być gęsta i dość długa (krótka jest uważana za wadę), szczególnie na ogonie i tylnych nogach; wokół szyi powinna tworzyć grzywę (bardziej widoczną u samców). Szata ma za zadanie chronić psa przed zimnem, deszczem oraz atakami dzikich zwierząt.

Zachowanie i charakter
Jest to pies czujny, nieufny wobec obcych, posiada silny instynkt obronny. Ma przy tym wiele energii i zwinności.

Użytkowość
Psy te nigdy nie były wykorzystywane jako typowe psy pasterskie. Broniły stad i własności pasterza, a przy tym towarzyszyły chartom Sloughi w polowaniach z racji na ich dobry węch.

Popularność
Rasa ta nie jest w Polsce spotykana.

2.Affenpinscher (Pinczer Małpi)

Oryginalna nazwa 'affenpinscher' pochodzi z j. niem., z połączenia słów affe (małpa) i pinscher (terier). Nazwą zmyśloną jest Pinczer Małpi.
Rys historyczny
Psy w typie Affenpinschera istniały w Niemczech już w XVII wieku, lecz były one nieco wyższe i o większej różnorodności w umaszczeniu.

Rasa ta wywodzi się od gryfonika belgijskiego i sznaucera miniaturowego.

Wygląd
Głowa powinna być okrągła, z wyraźnie zaznaczonym stopem.

Szata i umaszczenie
Włos krótki, sztywny, pofalowany. Charakterystyczne dla rasy są krzaczaste brwi i nastroszona sierść na pysku i szyi, co upodabnia psa do małpy.

Według standardu FCI, sierść powinna być jednolicie czarna, o czarnym podszerstku. Inne związki kynologiczne posiadają listy dopuszczalnych umaszczeń, z czarnym jako kolor preferowany.

Charakter i temperament
Są to psy odważne, wesołe i pojętne, lojalne w stosunku do swojej rodziny, lecz nieufne wobec obcych. Posiadają porywcze usposobienie.

Użytkowość
Był i jest to pies rodzinny, o czujnym usposobieniu, które czyni z niego dobrego psa stróżującego.

Pielęgnacja
Sierść na pysku powinna być odpowiednio układana, na ciele zaś trymowana.

Opieka i wychowanie
Psy te lubią ruch i zabawę. Potrzebują pewnego właściciela i dobrego wychowania, lecz ćwiczenia nie powinny trwać długo, ponieważ szybko się nudzą.

Popularność w Polsce
Rasa rzadko spotykana.

3.Afghan Hound (Chart Afgański)

Chart afgański - jedna z ras psów, należąca do grupy chartów, zaklasyfikowana do sekcji chartów długowłosych.
Rys historyczny
Bardzo stara rasa psów z grupy chartów, pochodząca z gór Afganistanu. Pierwotnie używana do polowań na wilki, lisy i gazele. Powstanie rasy datuje się na czasy przed Chrystusem. Jej oryginalna nazwa Tazi ma prawdopodobnie związek z nazwą rosyjskiej rasy Tasy (bliskość południowej Rosji i Afganistanu przemawia za wspólnym początkiem obu ras). Uznając rasę za dobro narodowe, Afgańczycy nie zezwalali na eksport psów poza kraj - dopiero w XX wieku rasa trafiła do Europy i USA. Legenda głosi, że to właśnie parę chartów afgańskich zabrał Noe do swojej Arki[potrzebne źródło].

Rasa jest zarejestrowana od 1930 roku w AKC i CKC.

Wygląd

Szata i umaszczenie
Występują wszystkie kolory - według wzorca rasy niepożądane są jedynie białe znaczenia (choć bywają egzemplarze całkowicie białe), zwłaszcza na głowie; często występuje czarna lub ciemna maska; charakterystyczne są długa grzywka na głowie i krótki ogon zwinięty przy końcu w pierścień.

Zachowanie i charakter
Niezależny (o tzw. kocim charakterze); pies cichy w domu, ale szybki i czynny na wolnym powietrzu, o żywym usposobieniu. Trudny do ułożenia; obecnie rzadko wykorzystywany w myślistwie, za to bardzo popularny na wystawach psów. Dzieci w domu tolerują, natomiast często dążą do dominacji nad innymi domowymi zwierzętami, w tym współplemieńcami. Wymagają zabaw ruchowych dla "upustu" energii, lecz nie powinny być spuszczane ze smyczy na otwartym terenie (dobrym rozwiązaniem jest coursing).

Zdrowie i pielęgnacja
Długa szata wymaga starannej pielęgnacji - strzyżenia i mycia; przeciętnie czesanie szaty zajmuje godzinę dwa razy w tygodniu; szczególną uwagę należy poświęcić uszom i ich okolicom. Wrodzona niezależność czyni z każdego treningu niejakie wyzwanie - większość chartów afgańskich nie jest do końca posłuszna człowiekowi. Do chorób znamiennych dla rasy zaliczyć można alergie i raka. Jak większość chartów, wrażliwe są na anestetyki.

Ciekawostki
3 sierpnia 2005 roku, koreański naukowiec Hwang Woo-Suk ogłosił, iż dokonał pierwszego udanego sklonowania psa. Klon rasy chart afgański otrzymał imię Snuppy.

4.Ainu-Dog (Hokkaido)

Hokkaido - jedna z ras psów, należąca do grupy szpicy i psów pierwotnych, zaklasyfikowana do sekcji szpicy azjatyckich i ras pokrewnych. Nazwa tej rasy określa miejsce pochodzenia tego psa i może być tłumaczona jako - Pies z Hokkaido lub Pies Ajnów.

Rys historyczny
Według niektórych teorii przyjmuje się, że przodkami tej rasy były psy, które Ajnowie - pierwsi ludzie zasiedlający Japonię przywieźli ze sobą poruszając się na północ z regionu Tohoku na wyspie Honshu. Na Hokkaido najbardziej na północ wysuniętej części Japonii lata są krótkie, a zimy mroźne i pełne śniegu. Tam hokkaido przystosował się dożycia razem z Ajnami, którzy utrzymywali się z polowania.

Psy były używane głównie do polowania na dziką zwierzynę tj. lisy, dziki, niedźwiedzie (słowo matagi oznaczające zawodowego łowcę zostało wprowadzone do jęz. japońskiego z jęz. Ajnów). W 1937 roku, kiedy oficjalnie zostały ustanowione pomnikiem przyrody, psy otrzymały nazwę hokkaido, żeby pozostać w zgodzie ze zwyczajem określania psich ras od regionu, w którym powstały. Jako, że Ajnowie utrzymywali się głównie z polowania i łowienia ryb, rasa ta była hodowana głównie na nabrzeżach wysp albo wzdłuż głównych rzek tj. na Płaskowyżu Ishikari i w rejonie Hidaka.

Wygląd

Budowa
Średniej wielkoci pies, z silnie zaznaczonym dymorfizmem płciowym (drugorzędne cechy płciowe), dobrze wyważony, o mocnej budowie i dobrej kości. Mięśnie twarde i wyrzeźbione.

Proporcje: Stosunek wysokości w kłębie do długości tułowia wynosi 10:11. Stosunek długości czaszki do długości grzbietu nosa wynosi 3:2. Długość czaszki równa szerokości w policzkach wynosi ok. jednej czwartej wysokości w kłębie.
Głowa
Mózgoczaszka: Czaszka i czoło szerokie i lekko płaskie. Stop płytki, ale zaznaczony.
Trzewioczaszka: Nos czarny, przy białej sierci dozwolony cielisty; grzbiet nosa prosty. Kufa klinowata. Wargi przylegające, z czarnymi krawędziami. Uzębienie mocne, zgryz nożycowy. Policzki dobrze rozwinięte. Oczy względnie małe, prawie trójkątne, szeroko rozstawione, koloru brązowego. Uszy małe, trójkątne, lekko nachylone do przodu i mocno spiczaste. Szyja Potężna i muskularna, bez podgardla.
Tułów
kłąb jest wysoki.
Grzbiet jest prosty i mocny.
Lędźwie są umiarkowanie szerokie i muskularne.
Zad jest odpowiednio cięty.
Klatka piersiowa ma przedpiersie dobrze rozwinięte i jest głęboka i umiarkowanie szeroka; żebra o dobrej elastycznoci.
Brzuch: Dobrze podciągnięty.
Ogon jest wysoko osadzony, gruby i noszony nad grzbietem, silnie skręcony lub sierpowaty; opuszczony ogon sięga prawie do stawów skokowych.
Kończyny
Kończyny przednie: Łopatki umiarkowanie kątowane. Przedramiona proste, o wyraźnych konturach. Śródręcza lekko odsiebne.
Kończyny tylne: Potężne. Stawy skokowe mocne, wytrzymale, dostatecznie silne. Łapy/stopy: Palce dobrze wysklepione i cile zwarte; poduszki twarde i elastyczne; pazury twarde, koloru czarnego lub ciemnego.
Chód jest żywy, szybki, lekki i sprężysty.

Szata i umaszczenie
Włos okrywowy jest twardy, sztywny i prosty a podszerstek miękki i gęsty. Włos na ogonie dosyć długi i sterczący. Umaszczenie spotykane jest sezamowe, pręgowane, rude, czarne, czarne podpalane, białe.

W przeciwieństwie do pozostałych ras japońskich mają bardzo gęsty podszerstek. Język może być niebiesko-czarny, co sugeruje powiązanie z chow chow'ami z Chin. Hokkaido podobnie tak jak Kai znajduje się w dolnej części tabeli rozmiarów średnich psów japońskich. I w związku z tym, wiele osób twierdzi, że jest zbyt mały żeby zaliczać się do tej kategorii.

Wady
Jakiekolwiek odchylenie od powyższych ustaleń powinno być uznane za wadę, a waga jaką się do niej przywiązuje, musi być proporcjonalna do stopnia odchylenia. - lekki tyłozgryz lub przodozgryz, - wyraz przeciwnej płci (suczy samiec, samcza suka). Wady dyskwalifikujące - zdecydowany tyłozgryz lub przodozgryz, - nie spiczaste uszy, - wiszący lub krótki ogon, - bojaźliwoć. Psy muszą posiadać dwa wyraźnie jądra prawidłowo rozwinięte w pełni opuszczone do moszny. Błękitnoczarne (sine) zabarwienie języka nie jest uznawane za wadę.

Zachowanie i Charakter
Żeby móc walczyć z niedźwiedziami, psy te oprócz odwagi musiały posiadać również bystre zmysły i zręczność. Ainu są samodzielne w pracy, potrafią podejmować decyzje dotyczące zagrożenia ludzkiej rodziny z którą żyją. Są bardzo wytrzymałe fizycznie oraz są w stanie wytrzymać ekstremalne zimno. Wszystkie te cechy są bezpośrednim wynikiem wyjątkowo trudnych warunków środowiskowych, do których musiały się dostosować.

Hokkaido jest bardzo nieufny wobec obcych i może zachowywać się agresywnie wobec nich, ale wobec swojego właciciela są lojalne. Psy z tej rasy mogą być nadpobudliwe. Hokkaido ma bardzo silną osobowość, co powoduje, że często nie można odwołać go od ataku nawet przez właściciela. Wymaga stałych ćwiczeń i powinien być hodowany przez osoby z doświadczeniem w hodowli psów. Z drugiej strony z powodu wykształcania się silnych związków z właścicielem pies jest bardzo mu posłuszny.

Użytkowość
Jeśli otrzymają porządne podstawowe szkolenie z zakresu posłuszeństwa mogą się stać bardzo dobrym psem stróżującym i godnym zaufania towarzyszem. W trakcie II wojny światowej hokkaido były hodowane jako psy na użytek wojska, przenosiły wiadomości i były używane do tropienia oddziałów przeciwnika.

5.Airedale Terrier

Airedale Terrier - jedna z ras psów, należąca do grupy terierów, zaklasyfikowana do sekcji terierów wysokonożnych.

Rys historyczny
Rasa ta powstała w drugiej połowie XIX wieku. Początkowo nazywała się Waterside Terrier, później - Bingley Terrier, a w końcu zmieniono jej nazwę na obecną, pochodzącą od doliny rzeki Aire w hrabstwie Yorkshire.
Dokładnie nie wiadomo jakich ras psów użyto podczas tworzenia Airedale Terrierów, ale najczęściej wymienia się: Otterhounda, Black and Tan Terriera, Collie oraz wiele różnych ras terierów.

Zachowanie i charakter
Psa tej rasy cechuje łatwość uczenia się, duża inteligencja oraz wrodzone zamiłowanie do wody, umiejętność pływania, a nawet nurkowania. Jest on dobrym stróżem i obrońcą.

Użytkowość
Początkowo wykorzystywany podczas polowań na wydry, lecz dzięki swojej wszechstronności sprawdza się w różnych dziedzinach myślistwa. Przy swoim dużym wzroście nie może być jednak norowcem.
Podczas obu wojen światowych pracował jako pies sanitarny i łącznościowy, teraz często używany w policji. Z racji spokojnego usposobienia (odziedziczonego prawdopodobnie po Collie) szkoli się je na przewodników dla niewidomych.
Oprócz tego Airedale Terriery doskonale sprawdzają się w psich sportach, wymagających dużej zwinności i posłuszeństwa.

Zdrowie i pielęgnacja
Psy te nie gubią włosów, jednak potrzebują regularnego trymowania.

	Forum Jest o zwierzętach Strona Główna -> rasy	Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Strona 1 z 1